Friday, 21 September 2007

วิถีชีวิตการทำงานของผม

 


ความรู้สึก ความสุข อารมณ์ในการทำงานในแต่ละช่วงมันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน สำหรับผมมันเป็นวัฎจักรดังนี้

 ชีวิตไม่เคยทำงาน  ----พึ่งจบใหม่ ๆ สดใสร่าเริง ไฟแรง หางาน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
โห เรามีตัวเลือกมากมายสำหรับเด็กจบใหม่  ไม่มีประสบการณ์  มีโอกาสเลือกงานมากมาย อันนี้ไม่ดี อันนี้ไกลบ้าน อันนี้ไม่ดัง อันนี้เงินน้อย

แต่พลาดเลือกมากไป สุดท้าย ต้องยอมเอาที่ที่เราไม่ถูกใจที่สุด เพราะพลาดโอกาสที่ดีกว่าไปแล้ว เนื่องจากตอนแรกคิดว่าเราจะได้โอกาสที่ดีกว่านี้
 
 ชีวิตเริ่มงานครั้งแรก ----ดีใจว้อย เรียนจบซะที ทำงานหาตังค์เองได้ด้วย ไม่อยากเชื่อเลย ตื้นตันเล็ก ๆ  ไฟแรง กระตือรือร้น
คาดหวังสูง พร้อมจะเรียนรู้เต็มที่ งานหนักขอให้มาเหอะ โดนเปรียบก็ยอม แถมแอบเล่นเนตอีก จัดว่าน้องใหม่อ่อนประสบการณ์จริง ๆ
 
ชีวิตทำงานไปสักพัก ----- เฮ้อ งานตู มันกระจอกสิ้นดี รุ่นพี่คนนั้นก็ห่วย หัวหน้าก็ไม่ดี งานก็ไม่ก้าวหน้า เงินก็น้อยไม่พอกิน ทำงานไปวัน ๆ อยากออกเหลือเกินนนนนนน
 
ชีวิตตกงาน --------ทนไม่ไหวแล้วว้อยยยยย ออกมันเลย คนมันมีดีซะอย่าง ไม่ตายก็หาใหม่ได้ ตกงานที่คนเค้าพูดกัน กลัวไรนักหนา

เราไม่ใช่คนเลือกงาน เรื่องมากซะหน่อย (จริง ๆ เลือกมาก ) แต่พอลาออกมาได้สักพักโดยไม่มีงานรองรับ
รู้สึกแย่กับตัวเองมาก แบมือขอพ่อแม่เหมือนเดิม เดินสายสัมภาษณ์งาน ๆ ๆ ๆ ๆ เลือก ๆ ๆ ๆ เหมือนจะได้ ๆ ๆ ไม่ได้ ๆ ๆ ๆที่ได้ ๆ ก็ไม่ดีถูกใจ

รอโทรศัพท์ให้คนโทรมาเรียก โอ้โห ชีวิตรันทดสุด ๆ เวลาไปเที่ยว นัดเพื่อน เพื่อนทำงานกัน ต้องรอหลังเลิกงาน โอ้ตกงานมันไร้ค่ายังงี้เอง ไม่เอาอีกแล้ววววว
 
ชีวิตทำงานอีก ----โอเค เราจะต้องอดทน งานใหม่บรรยากาศใหม่สดใสน่าทำ สนุกสนาน แต่อารมณ์ต่างกับได้งานครั้งแรกในชีวิต

ทำไปก็สะดวกสบายโอเคดี แต่สุดท้ายความเบื่อมันก็กลับมา มันเบื่อ มันไม่ถูกใจ มันไม่ชอบ
นี่เอง ที่เด็กรุ่นใหม่บางคนถึงเข้าออกกันเป็นว่าเล่น ใจอยากออกอีกแล้ว แต่ตตอนนี้นึกถึงการตกงาน แล้วรู้สึกแย่

เลยกลายเป็นว่าเกาะกินบริษัทไปก่อน พร้อมกับหางานใหม่ เพื่อให้ได้งานใหม่ก่อน จะได้ไม่ขาดช่วง ไม่ขาดเงิน ไม่รู้สึกแย่มาก -*-  
 
ไม่รู้ว่าวัฎจักรเหล่านี้มันจะจบลงเมื่อเราเป็นเจ้าของธุรกิจแล้วมีความเครียดกับกิจการของตัวเอง หรือว่าจบลงเมื่อเราหาสิ่งที่เราชอบทำเจอ คนเราถ้าได้ทำงานที่อยากทำใฝ่ฝันแล้วมีความสุขมันคงดีไม่ใช่น้อย แต่ว่าถ้าคนไม่มีความชอบ ไม่รู้ว่าอนาคตตัวเองชอบอะไรแล้วจะทำยังไงเนี่ย!!!

No comments:

Post a Comment

Comments are welcome, in English or Thai (I can't read anything else). Anonymous posting is discouraged, unless you'd like to give yourself a name at the bottom of your post, so we can tell who you are.