เรื่องที่ทะเลาะกับแฟน

ไม่รู้ว่าคนอื่นที่มีแฟนเค้าทะเลาะกันเรื่องอะไร

แต่สำหรับผมกับแฟน...............
ไม่ทะเลาะกันด้วยเรื่องที่มีสาเหตุมาจากคนอื่นหรือบุคคลที่สาม
ไม่ทะเลาะกันด้วยเรื่องใหญ่โต
 
แต่ที่ทะเลาะกันเรื่อย ๆ สม่ำเสมอ ไม่ใช่มีปัญหาต้องเลิก แต่บางทีแทบจะเลิกด้วยอารมณ์ชั่ววูบ
มักจะมีต้องเถียงกันและมีความขัดแย้งกันบ่อย ๆ เป็นเรื่องหยุมหยิมมาก ๆ ยกตัวอย่างเช่น...........
 
หงุดหงิดที่โทรไปไม่รับสาย
หงุดหงิดที่ไม่ตรงเวลานัด
หงุดหงิดที่ไม่ยอมฟังเราพูด
หงุดหงิดที่ไม่ทำตามเราหวัง
หงุดหงิดที่ทำตัวซุ่มซ่าม
 
โกรธที่ไม่พูดอะไรตรง ๆ ตอนแรก ทำให้เถียงกัน แต่มาบอกเอาทีหลัง
เซ็งที่ชอบทำหน้าตาหงุดหงิด แต่ไม่ยอมพูดถึงเรื่องนั้น
เซ็งที่ดูเหมือนจะฉลาด แต่เข้าใจไรยาก และยึดติดกับความคิดตัวเอง
 
ที่พูด ๆ มา มันคือเรื่องที่ผมก็ก่อ บางทีแฟนผมก็ก่อเรื่องสลับกัน
ถ้าอีกฝ่ายดี อีกฝ่ายก็จะเลว
 
ถ้าวันไหนเลวใส่กัน ไม่ยอม ๆ ทั้งคู่ ก็จะเกิดอาการมึนตึงเซ็ง
เซ็ง หงุดหงิด ทำไมไม่เข้าใจ อยู่กันมาขนาดนี้
 
แต่ที่ทะเลาะมันก็ยังมีข้อดี เพราะว่ามันใกล้ชิดกัน มันรู้จักกัน
 
ถ้าไม่ทะเลาะ ก็จะไม่รู้จักตัวตนของตัวเองและของแฟน
ถ้าไม่ทะเลาะก่อน  ก็จะไม่ได้แก้ปัญหา
 
ถ้าใครมีแฟนที่คบกันมาพอสมควรแล้วทะเลาะกันจะรู้ว่า มันเหนื่อยใจ มันเซ็ง มันหงุดหงิด มันคาดหวังว่าเค้าจะเข้าใจดีสุด
มันคาดหวังว่า เค้าควรจะรู้แต่ต้น แต่มันไม่เป็นตามใจเราต้องการ
 
การที่คนเรามีจิตใจ และเป็นคนที่รักกันแล้ว ถ้าทะเลาะกัน วิธีแก้ปัญหา คงไม่ใช่ว่าจะหาของใหม่มาทดแทนได้เหมือนสิ่งของ

ความผูกพันธ์ การอยู่ร่วมกัน ทุก ๆ อย่าง มันทำให้เราอยากจะอยู่ร่วมกันไปนาน ๆ และพยายามจะแก้ไขมากกว่าตัดปัญหาทิ้งไป
 
แก้ปัญหาอย่างเดียว ก็คือพูดกันตรง ๆ แล้วจากนั้นก็แก้ที่ใจเราเอง ส่วนใจอีกคนเราควบคุมไม่ได้ต้องปล่อยไป
แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อวันที่เราหมดรักแล้ว หรือแฟนเราหมดใจแล้ว การแก้ปัญหามันจะเป็นแบบนี้อยู่มั้ย
 
ถ้าไม่รักแล้ว ก็คงไม่ทะเลาะ ก็คงไม่ต้องหงุดหงิดใจอีก แต่ถ้ารักกัน ทำไมต้องทะเลาะวะ แปลกดีแฮะ มนุษย์ !!