เพื่อน

เพื่อนนั้นมีมากมาย แต่แค่มีเพื่อนดี ๆ ถูกใจหนึ่งคน ยามไม่มีใคร ยามเดือดร้อน ยามเหงา มันก็เป็นสิ่งที่ดีมาก

ใช่...ผมก็โชคดีที่มีเพื่อนดี ๆ หนึ่งคน เป็นเพื่อนที่เราสบายใจไม่ต้องใส่หน้ากากหรือมีฟอร์มอะไร ประมาณว่าโง่ก็ด่าได้ หรือมันด่าผมก็ไม่โกรธด้วย

เพื่อนที่สามารถเล่าหรือพูดอะไรก็เข้าใจง่าย ๆ รับฟัง

แต่ว่าคนนี้ไม่ใช่เพื่อนเที่ยว เค้าไม่ชอบไปเที่ยวเฮฮา ไม่ชอบไร้สาระ เและต่างคนก็สามารถพูดได้ว่าเป็นเพื่อนสนิทกัน โดยไม่หน้าแหกคิดไปเองคนเดียว

แต่ ๆ ๆ ๆ เพื่อนผมเป็นชายแท้และไม่รู้ว่าผมเป็นเกย์ นั่นคือเหตุผลนึงที่ทำให้มีบางอารมณ์ที่ทำให้รู้สึกว่าขาดเพื่อนปรึกษาเรื่องเกย์ ๆ ๆ

ที่เป็นความลับสุดยอด อิอิ แต่ก็นั่นหละ ข้อดีคือไม่ถาม (ไม่เสือกเรื่องส่วนตัวถ้าเราไม่บอก) จึงทำให้ไม่มีข้ออึดอัดด้านการปิดบังไรมากมาย

เพื่อนอีกคนผมต่อมาเป็นหญิงสาว คนนี้ชอบดูหนังโรงมาก ๆ ๆ ๆ คอเดียวกัน เลยทำให้สามารถไปดูหนังด้วยกันได้สองคน แรก ๆ สมัยเรียนก็มีเขิน ๆ เพราะบางทีเพื่อนในกลุ่มไม่ยอมไปดูด้วย แล้วอารมณ์ชายหญิงสองต่อสองนั่งในโรงซึ่งมักจะเต็มไปด้วยคนที่มาเป็นคู่ ๆ บางทีก็กลัวเพื่อนแอบคิดว่าเราชอบมัน แต่ระยะเวลาผ่านไปจนบัดนี้ คือสามารถชวนกันไปสองคนโดยไม่ต้องกังวลในใจ และสนุกพูดคุยกัน กินข้าวดูหนัง ซื้อของไรงี้ได้

ไม่รู้ว่าเรียกสนิทมั้ย คือสนิทแบบไปเที่ยวนัดได้เลย ไม่มีนอกมีใน แต่ว่าทางจิตใจ ทางด้านอะไรลึก ๆ ไม่พูดคุยกัน

 และแน่นอนเรื่องเกย์ ๆ ไม่พูดคุยกัน อาจมีพูดถึงเรื่องผู้ชายเป็นเกย์บ้างตามสถานการณ์พาไป แต่ก็นั่นหละ

เค้าไม่ละลาบละล้วงหรือทำให้ผมอึดอัดในด้านที่ผมปกปิด ก็จัดว่าสบายใจ

เพื่อนผมต่อมาเป็นสาวอ้วน อารมณ์ไม่สวยไม่มีใครมาจีบแน่นอน ที่เล่าแบบนี้จะให้เห็นภาพว่าทำให้คบกันง่าย เพราะชายหญิงยากจะสนิทกัน ถ้ามีเรื่องให้คิดได้ว่าอาจมีใจต่อกัน ต่อ ๆๆ คนนี้บ้าบอ ไปไหนไปกัน สนุกเวลาไปด้วย ไปหลายคนก็สนุก

ก็พูดคุยกันหลายเรื่องในใจ เปิดเผยกันมาก แต่ไม่ได้เปิดเผยว่าเกย์ แต่ถ้าเปิดใจมันก็สนิทกันกว่านี้ แต่แค่นี้ก็สนิทพอสมควร สนิทจนมีเหตุให้นอนค้างห้องเดียวกันได้สองสามครั้ง โดยไม่ต้องกลัวความรู้สึกว่าจะไปปล้ำกัน เพราะอารมณ์คือเค้าก็รู้ตัวว่าเค้าอ้วน เค้าไม่สวย ใคร ๆ ก็คงไม่เอา เค้าก็เลยไม่ระวังตัวแบบที่สาว ๆ ควรจะเป็น

เพื่อนอีกคนคือเกย์ ที่สมัยก่อนผมแอบสงสัยว่ามันเป็นเกย์มั้ย แล้วมันก็คงสงสัยผม แต่มีเหตุให้ได้เปิดเผยกัน โดยเค้ามาบอกผมก่อน ผมเลยรู้สึกดี และอารมณ์พาไปเลยบอกว่าผมก็เป็นเกย์ด้วย ซึ่งตอนแรกไม่ได้สนิทกันมาก แค่รู้ว่าเป็นคนดี ก็คุยได้ 

แต่หลังจากนั้นพอต่างคนต่างรู้ว่าเป็นเกย์ แทนที่จะสนิทกันแน่นแฟ้นกลับกลายเป็นว่า ผมต้องตีตัวออกห่าง เนื่องจากคนที่เคยเป็นผู้ชายในสายตาผม กลายเป็นสะดีดสะดิ้งมากขึ้นเยอะ แถมคุยเรื่องผู้ชายคนนั้นคนนี้ จริง ๆ ถ้าผมรู้จักคนที่เป็นเกย์เลยแล้วคุยเรื่องผู้ชาย ผมคงโอเค ไม่คิดไรมาก 

แต่คนนี้คือภาพลักษณ์ที่มองมันสูญสลายหายวับไปเลย ทำให้เกิดอารมณ์กระแดะภายในจิตใจของผมเอง ที่ “รับไม่ได้” กับเพื่อนคนนี้ แลที่สำคัญมีนิสัยแนวคิดที่เปิดเผยกันมากขึ้น ทำให้รู้ว่าคนละไอเดีย คนละแนว ไม่เข้ากันพอที่จะสนิทได้ (สำหรับผมคนเดียวนะ เพราะเค้าก็ยังมองภาพว่าผมดีกับเค้าเสมอ) แต่หลังจากรู้ว่าเป็นเกย์ทำให้ห่าง ๆ ไป โดยผมหลีกเลี่ยงที่จะห่าง ๆ ๆ ๆ เองหละ ยอมรับว่าเลว แต่มันก็สิทธิของเราที่จะเลือกคบไม่คบใคร ไม่ใช่ว่าเป็นเพศชายชอบชายจะต้องเป็นเพื่อนกันได้ทุกคน ถูกมั้ย?

 ที่พูดถึงคือเพื่อนหลัก ๆ ที่วนเวียน นอกนั้นจะเป็นแบบเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนเที่ยว เพื่อนของเพื่อน คนรู้จัก เพื่อนไม่สนิทนั่นเอง

และบางส่วนเป็นเพื่อนเกย์จากเนตซึ่งสนิทหรือไม่สนิทผมไม่มาเขียนบอกหรอก เพราะถ้าเอ่ยถึงเดี๋ยวมาอ่านแล้วจะรู้ว่าความคิดเราหมด ว่าเราคิดยังไงด้วย อิอิ

ที่เขียนมาซะยืดยาว แค่จะบอกว่าเพื่อนผมจริง ๆ ที่ผมสบายใจที่จะไปไหน หรือปรึกษาด้วย มันมี แต่มีน้อย ๆ ๆ

บางทีก็อยากมีเพื่อนเยอะ ๆ แยะ ๆ เพราะบางบรรยากาศ ก็เหมาะกับการไปไหนมาไหนหลายคน มากกว่าไม่กี่คน

อีกทั้งความเรื่องมากของผมก็คือ คนที่ผมไม่สบายใจจะไปด้วย หรือคบเป็นเพื่อนเที่ยวไปงั้น ๆ ผมก็ไม่ได้อยากไปสังสรรค์อะไรด้วย อารมณ์คือต้องการเพื่อนดี ๆ ถูกคอถูกใจ เป็นเกย์อีกก็ดีมาก หรือถ้าไม่เป็นก็ต้องยอมรับเราได้ แต่คงยากเพราะตัวผมยังคิดไม่ออกว่าจะเปิดใจเปิดเผยจริง ๆ จัง ๆ เรื่องเกย์กับคนที่เป็นเพศชายจริงหญิงแท้ยังไงเลย

ทำให้เกิดคำถามตามมาว่า แล้วตูจะหาเพื่อนแบบที่คาดหวังจากไหนวะ บางคนอาจคิดว่าคาดหวัง ตั้งข้อแม้มากเกินไปแล้วจะมีเพื่อนไรได้มากมาย นั่นก็มีส่วน แต่ว่าความสบายใจเวลาอยู่กับเพื่อนที่สบายใจ มันหาไม่ได้จากปริมาณจำนวนของเพื่อนที่มี

และความสุขที่ได้รับมันก็ย่อมไม่มีสุขเท่าคนที่เราสบายใจ อิอิ พูดให้วกวนไปงั้น

.....ได้มีโอกาสคุยกับคุณเจ้าของบลอก ก็มีแนวคิดคล้ายกัน คือ เราจะหาเพื่อนดี ๆ ได้จากไหน

ซึ่งเค้าก็ยังไม่มีทางออก และผมก็ยังไม่มีทางออก ที่จะหาเพื่อนที่ดี ๆ แบบที่สาธยายไป

คิดง่าย ๆ ถ้าหาตั้งใจหาเพื่อนทางเนต ผมว่ามันก็ดูจริงจังเกิน มันแตกต่างกับหาแฟนในเนตที่แบบนั้นคือไม่มีโอกาสหาในสังคม(อารมณ์หมดทางเลือก เหงาแฟน) เข้าเรื่อง ๆ ....ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมในเนต ตามเวปบอร์ดเกย์หรือต่าง ๆ ทำไมมักจะเป็นสาว ๆ ไม่แมน ไม่ใช่ให้ขนาดบุคลิกผู้ชายทหารแบกปูนโบกตึก แต่คือแค่ไม่ “แร่ด”อะ หายากจัง รวมถึงมีเซ็กส์แอบแฝงในบางกลุ่มบางคน บางจิตใจ  ไม่ได้เหมารวมนะ แต่มักจะเป็นอย่างงั้นจากประสบการณ์ที่เจอ

สรุปคือ รู้ว่าในสังคม ก็ต้องมีคนอารมณ์แบบเรา ๆ ปะปนมากมาย มีคนดีเยอะแยะที่ถูกใจเราสามารถเป็นเพื่อนกับเราได้ แต่...........โอกาสจะเจอกันมันมีน้อย โอกาสที่เราเจอคนที่รู้จักผิวเผินแล้วมีโอกาสสนิทถึงขั้นเพื่อนสนิทมันยาก ไม่เหมือนตอนสมัยเราเรียนที่มีภาระหน้าที่บังคับให้ได้เจอกันบ่อย ๆ จนสนิทและรู้นิสัยกันมาก

 ที่พูดเนี่ยรวมถึงเพื่อนดี ๆ ที่เป็นเพศปกติตามธรรมชาติร่างกายด้วย มันก็ไม่ใช่หาได้ง่าย ๆ หายากเลยหละ นี่ขนาดผมมีเพื่อนดี ๆ มีแฟนแล้วนะเนี่ย  ยังมีอารมณ์อยากมีเพื่อนเพิ่มอีกนะ อย่างงี้จะถือว่าโลภมากไปป่าวเนี่ย...ไว้มีโอกาสจะพูดถึงเพื่อนชายจริงหญิงแท้อีกที –จบซะงั้น--