ทำยังไงดี

ทำยังไงดี

 ตามที่รู้กัน ผมไม่ได้เปิดเผยว่าเป็นเกย์ และแน่นอนว่ามีหลายคนสงสัย แต่ก็นั่นหละผมไม่ยอมรับ ปฏิเสธไม่พูด หนักแน่น

อารมณ์ประมาณว่าใครจะกล่าวหาก็เชิญ ตูไม่ได้เป็นเกย์ ใครจะไปทำไรได้ แต่นี่ไม่ใช่ปัญหา
 
ผมมีความอึดอัดใจเล็กน้อย แต่ก็เป็นปมด้อยพอสมควรกับการที่ปิดบังนี้ เนื่องจากผมรู้จักเพื่อนหลาย ๆ คน ที่มักจะชอบชวนผมไปเที่ยว

ซึ่งเวลาไปเทีย่วมันก็เฮฮาดี  เมื่อมี่ชวนครั้งที่หนึ่งก็มีครัง้ที่สองก็มีครั้งต่อ ๆ ไป บางทีผมไม่อยากไป เลยอ้างว่าไม่ว่างบ้าง ติดธุระต่าง ๆ บ้าง

นัดคนอื่นล่วงหน้าบ้าง ซึ่งในใจผมแค่ไม่ชอบบรรยากาศหรือการพูดคุยกันสนิทสนม ซึ่งบทมสนทนาของมนุษย์มักจะเข้าเรื่องแต่งงาน แฟน หญิงสาว ชายหนุ่ม

เพื่อนแต่งงาน ใครชอบใคร มันจะมีเหตุการณ์ที่เชื่อมโยงให้มันเข้าตัวผม ซึ่งมันไม่ใช่ประเด็นสำคัญของโลก หรือจะมีใครใส่ใจมากนัก

แต่สำหรับตัวผมมันสะกิดใจอยู่เสมอ บางทีก็รู้สึกเจ็บปวดใจอยู่ลึก ๆ ซึ่งจะหาว่ากระแดะก็ได้ แต่ถ้าคุณเผชิญอะไรแบบเดิม ๆ ซ้ำ ๆ จากที่มันบางเบาก็จะหนักอึ้กขึ้นทันตา

ดังนั้นผมจึงหลีกเลี่ยงการไปเที่ยวกับคนที่น่าจะเพศปกติ ที่เค้าคิดกันว่าผมไม่ได้เป็นเกย์ ด้วยความร้อนตัว และวันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่ผมไม่รับปากว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อน

แม้จะโดนตื๊อ ๆ ๆ ก็ตาม ไม่ได้รำคาญเพื่อน แต่เบื่อตัวเอง เพราะการไปเที่ยวมันจะมีคนหลายคน ซึ่งไม่ใช่ทุกคนที่จะดีตรงใจเราเหมือนเพื่อนสนิท

 มันจะมีบุคคลที่เราเหมือนจะสนิทด้วย (แกล้ง)คุยเฮฮา ซึ่งทำให้ผมระแวง ซึ่งจะว่าไปผมก็ประสาทไปเอง แต่ในช่วงอารมณ์ที่จิตใจอ่อนแอ กับอะไรหลาย ๆ อย่าง

เวลามีอะไรแบบนี้มันเหมือนเพิ่มความหดหู่ และตอกย้ำปมด้อยในใจลึก ๆ ของเรา และทางแก้ไข ไม่ใช่สังคมต้องยอมรับเกย์หรือผมต้องยอมรับตัวเองเท่านั้น

แต่สิ่งสำคัญคือ ผมต้องยอมรับตัวเองกับคนอื่น และนี่แหละคือปัญหา!!