Wednesday, 26 September 2007

เบื่อที่ทำงาน


หงุดหงิดงุ่นง่าน ขัดอกขัดใจ เห็นหน้าเจ้านายแล้วเซ็ง รู้สึกว่าเจ้านายไม่ฉลาด ไม่เอาใจใส่ ไม่เห็นใจลูกน้อง เพื่อนร่วมงานบางคนน่ารำคาญ หยุมหยิม คิดเล็กคิดน้อย ชอบนินทากัน บางที่เราเป็นคนกลางรับฟังยังรำคาญมากเลย บางคนพูดมากชอบคุย ในบางขณะที่เราไม่มีอารมณ์ฟัง

บางคนทำงานไม่ได้เรื่อง แต่การทำงานร่วมกัน จะไปด่าตรง ๆ ก็ไม่ได้ จะบอกว่าทำให้มันฉลาด ๆ กว่านี้หน่อย หรือใส่อารมณ์ว่าเค้าห่วย ทำผิดพลาดทำไม มันก็ไม่ใช่สิง่ที่ควรทำ ทำงานกับคนนี่มันละเอียดอ่อนจริง ๆ นิสัยคนไม่ชอบให้ใครมาตำหนิ แม้ว่าตนเองจะทำผิดก็จะมีเหตุผลมาเถียงได้เสมอ รวมไปถึงลักษณะการทำงานที่น่าเบื่อ จำเจ อนาคตก้าวหน้า แต่ไม่ไกล(สั้นมาก) งานออฟฟิสนี่มันช่างน่าเบื่อที่สุดยอด มีข้อดีอยู่อย่างคือ ได้เงินเดือนสม่ำเสมอ ไม่ต้องเสี่ยงแบบการประกอบธุรกิจเอง
 
สอบถามคนรอบข้างน้อยคนมาก ๆๆๆ ที่จะมีใครไม่เบื่องาน ทุกคนมีแต่ความอดทน ต้องทำ เป็นหน้าที่ มีภาระ มันเป็นหน้าที่เราในฐานะเป็นมนุษย์ที่ต้องรับผิดชอบดูแลตัวเอง แต่มันยากพอสมควร บางทีเปลี่ยนงาน หนีเสือปะจระเข้ที่ทำงานใหม่แย่กว่าเดิม บางทีอารมณ์อยากลาป่วย (ป่วยใจ) อยากไปเที่ยวทะเลสักห้าวันก็ทำไม่ได้ เฮ้อ บางคนรอให้ถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ไว ๆ นั่งนับปฏิทินดูว่าเดือนไหนหยุดเยอะ
 
ความเบื่อที่พูดมามันคือลักษณะส่วนนึงของคนที่อยากเปลี่ยนงานแบบผม มันเล็กน้อยมากไม่ใช่เรื่องใหญ่ ถ้าเทียบแล้วจัดว่าเบื่อไม่มาก แต่พอพูดทีไรเบื่อมาก ๆๆๆ เลย ซึ่งงานสมัยนี้หายากเหลือเกิน ที่มันเงินดี ๆ งานน่าทำไปนาน ๆ จะทำธุรกิจตัวเองจะเอาทุนมาจากไหนเนี่ย แถมพอคิดจะทำยังนึกไม่ออกเลยจะทำกิจการอะไร แล้วเราจะมีปัญญายอมรับความเสี่ยงขาดทุนได้มั้ย (สรุปเรายังไม่พร้อมเป็นเจ้าของกิจการ)
 
มาพิจารณาตัวเองว่าเรามีดีอะไร ก็มีแค่ใจพร้อม สมองพร้อม ประสบการณ์ไม่พร้อม ต้องเรียนรู้เพิ่มเติมในตัวงานอีกมาก ถ้ามีใครให้โอกาส แต่โอกาสดี ๆ มีมาน้อยเพราะมีการแข่งขันก็สูง พอหันไปมองคนรอบข้าง ก็มีหลายคนที่แย่กว่าเรา (ในด้านความสุขพอใจกบัสังคมที่ทำงานและตัวงาน เงินเดือน) แต่ก็มีอีกมากที่ดีกว่าเรา ทั้งที่มีระดับพื้นฐานต่าง ๆ เท่าเรา
 
สำหรับคนที่เบื่องานหรือกำลังหางานใหม่ ก็ขอให้พยายาม อดทน แสวงหาดิ้นรนต่อไป แต่ยังไงก็ตาม งานที่ ณ ปัจจุบัน ก็ขอให้ทำให้เต็มที่ ไม่ใช่ว่าใจลาออกไปแล้ว เลยทำงานไปงั้น ๆ ไม่สนใจ คนแบบนี้รับรองไม่รุ่ง เห็นแก่ตัวและขาดความรับผิดชอบเกินไป เฮ้อ......ยังไงก็ต้องสู้ต่อไปแต่จะเพื่ออะไรก็มิทราบ แต่ละคนเหตุผลต่างกัน แต่การไม่ท้อถอยมันคงเป็นสิ่งดีแน่ ๆ สู้ ๆ

No comments:

Post a Comment

Comments are welcome, in English or Thai (I can't read anything else). Anonymous posting is discouraged, unless you'd like to give yourself a name at the bottom of your post, so we can tell who you are.