ยี้....สกปรก

ทำไมโลกนี้สกปรกมาก ๆ อยู่บ้านก็สกปรก ทำความสะอาดเท่าไหร่ ฝุ่นก็ลงมาอีก

หายใจก็มีแต่ความสกปรก เชื้อโรค สัตว์ประหลาด แบคทีเรียเต็มอากาศไปหมด

พอออกไปข้างนอกตามถนนก็สกปรก ยิ่งแถวถังขยะมีแต่อะไรเน่า ๆ เหม็นหืน

บนถนนก็สกปรก เวลาฝนตกน้ำเน่า กักขังตามพื้นที่ที่มีหลุม เดินที น้ำกระเด็นใส่สกปรกที่สุด

กินข้าวนอกบ้านก็สกปรก ร้านที่สวย ๆ ในครัวบางที่อาจจะเน่าก็ได้

เวลากินร้านตามสั่งธรรมดา เราเอาทิชชูเช็ดช้อน แต่จริง ๆ แล้ว ทิชชูก็สกปรก ถูไปเชื้อโรคก็ไม่ต่างกับไม่เช็ด

พอจะเติมน้ำจิ้ม เครื่องปรุงก็สกปรก เก่าป่าวไม่รู้ จานชามก็สกปรก

จะสั่งน้ำกินก็.. ยี้ ฝาขวดสกปรก ทำไงถึงเปิดขวดน้ำอัดลมให้เชื้อโรคไม่ทันวิ่งลงไปนะ

หลอดก็วางไว้รวม ๆ กันในที่สกปรก แล้วเราก็เอาปากไปอม ไม้จิ้มฟันอีก บรึ๋ย

จะนั่งบนรถประจำทางก็สกปรก ไม่รู้ใครต่อใครมานั่ง เอามือจับราวก็สกปรก เคยเช็ดมั่งมะเนี่ย

โหย พอล้วงกระเป๋าตังค์เอาเงินก็สกปรก เพราะมีเศษกระดาษที่สกปรกจากที่อื่น แถมเงินที่เราใช้ก็โสโครกมาก ๆ

คิดสภาพเกิดมีใครทำแบงค์ตกส้วม แล้วเสียดายเอาขึ้นมาเช็ด ๆ แล้วใช้ต่อไปสิ บวกกับสารพัดเชื้อโรคต่อ ๆ มา

พอเราเกิดอยากจะเข้าห้องน้ำนอกบ้าน ก็จะอ้วก ถ้าต้องถ่ายหนักเนี่ย คงไม่มีทางนั่งลงไปกะโถแน่นอน

สมมติถ้าเอาผ้าเช็ดที่รองโถแล้ว ก็เหมือนกับการถูเชื้อโรคที่มีอยู่เดิมให้ทั่วไปหมดแทนนั่นเอง

ถ้ายืนโย่ง ๆ โหย่ง ๆ ไม่นั่ง เชื้อโรคก็ลอยขึ้นมาอยู่ดี

พอออกมาจะล้างมือ ก็ต้องจับหรือกดที่เปิดน้ำก๊อก ไม่รู้ใครก็ใครมาจับนะเนี่ย

เล่นเนตตามร้านก็ยิ่งสกปรก คีย์บอร์ดไม่รู้กี่มือมาจิ้ม ๆ  ยังไม่นับอุปกรณ์อื่นนะเนี่ย

เอาไงดีนะ ไปเดินห้างก็มีแต่สารพัดเชื้อโรคลอยเต็มอากาศ

กลับบ้านก็ได้ ง่วง ๆๆ มานอน แว้ก ที่นอนสกปรกอีกและ ฝุ่นลงนิดนึง เอาเหอะนอน ๆ ไป

ตื่นขึ้นมา ไอ้หยา ทำไมตัวเราสกปรก ขี้ตาก็กรัง น้ำลายยืด ขี้ไคลก็ผลิตออกมาจัง ปากก็เน่า น้ำลายบูด

ปวดหัวมากเลย ทำไมตัวเราทำความสะอาดเท่าไหร่ก็สกปรกอยู่ดี

ทำไงดีเนี่ย เราอยู่ในโลกแห่งความสกปรกโสมม สกมก ทุเรศ อุบาทว์

แม้แต่ใจเราก็สกปรกจนคนมองเห็น ใครก็ได้ช่วยด้วย...ความสะอาดอยู่ที่ไหนนะเนี่ย... ^ ^